шаноўнае спадарства!!!! няўжо вы лічыце, што патрэбна моўчкі абыходзіць тыя пытанні, ад якіх крыўдна і сорамна???? ня ведаю, анархістка я ці не, але мая пазіцыя вельмі простая: рабіць усе, каб потым не было сорамна перад сабой, што ты нешта магла зрабіць і не зрабіла!!! я бачу, чую і, галоўнае, яшчэ магу расказваць!!! я магу назваць сабе сумленнай БЕЛАРУСКАЙ!!! слухайце не свой розум і прагматызм, а свае сэрца- яно б'ецца і не здаецца!!!