Вчера, 24 февраля 2025 года, мы с товарищ_ками из Ada Puławska и Ритмами Сопротивления Sambrokato вышли на улицы Варашвы, чтобы в очередной раз выразить свою солидарность с народом Украины в их борьбе за жизнь и независимость от русского мира, а также от западного империализма. Спустя 3 года полномасштабной войны российская военная машина только набирает обороты, а так называемые «партнёры» Украины начинают сливать страну и договариваться с Путиным. Победа Трампа на выборах в США ещё больше обнажила имперские амбиции этого государства.
В своей речи товарищ хотел напомнить про цинизм и алчность западных политиков, но был прерван одним из организаторов. Это наглядно показало, какую «демократию» некоторые адепты евроинтеграции несут в Украину. Текст оборванной речи по-беларуски мы размещаем ниже.
Ни правительство США, ни стран Евросоюза не могут называться нашими друзьями, так как политики никогда не могут быть друзьями народа. Лишь международная низовая самоорганизация и солидарность в состоянии остановить безумие: иностранные добровольцы в рядах армии, волонтёр_ы, сети гумманитарной поддержки, налаженные за границей, — вот что позволило народу Украины продержаться эти 3 года. И в наших силах также заставить правительства наших стран оказать материальную военную поддержку, которую те блокируют или ограничивают всё это время. Пора остановить это имперское безумие. Make USA and Russia small again!
Тэкст прамовы на дэманстрацыі
Прывітанне, шаноўныя.
Апошнія дні мы з’яўляемся сведкамі вельмі цынічнай бізнес-дамовы. Два састарэлыя дыктатары, Пуцін і Трамп, фактычна таргуюцца за кантроль над Украінай. Пазбаўленне падтрымкі з боку Злучанных Штатаў можа крытычным чынам паўплываць на працяг барацьбы украінскага народу і з’яўляецца сродкам ціску ў гэтым гандлі. Але як мы апынуліся ў гэтакай сітуацыі?
Па-першае, гэта наступства эйфарыі кансерватыўных і фашысцкіх сілаў нашага рэгіёну, якія чакалі, што прыход да ўлады ў ЗША моцнага лідара дапаможа барацьбе. Яны забыліся, што чым мацней чалавек трымае ўладу, тым менш у яго повадаў клапаціцца пра інтарэсы нават выбаршчыкаў ва ўласнай краіне, не кажучы пра інтарэсы іншых краін. Ну і відавочна дыктатар не можа быць прыхільнікам дэмакратыі і дзейнічаць на яе карысць.
Па-другое, слабасць і безадказнасць еўрапейскіх лібералаў, якія лічылі, што падтрымка з боку Амерыкі будзе няспыннай, не гледзячы ні на што. Яны неахвотна выдаткоўвалі сродкі на падтрымку Ўкраіны, не жадалі падвышаць баяздольнасць ЗСУ.
У выніку амерыканскі алігарх прадказуема дзейнічае ў сваіх інтарэсах, а Еўропа цалкам не гатовая да самастойнага супрацьстаяння расейскай агрэсіі. Інфантыльнасць і абыякавасць не аднойчы прыводзілі да паслаблення міжнароднай салідарнасці. Мы назіраем гэта прама зараз, калі свет моўчкі глядзіць на тое, як прарасейскі рэжым падпарадкоўвае Грузію, калі чарговая паліцыйная дыктатура нішчыць супраціў грузінскага народу. Выбудоўваецца новы марыянетачны рэжым па ўзору Беларусі.
Але не гледзячы на тое, што шмат дзе расейскі імперыялізм пускае карані, захопнікам і дыктатарам нідзе не радыя. Не ўсё яшчэ прапала. Успомніце як на пачатку вайны людзі самі,без загаду дзяржавы стваралі дабрабаты і валанцёрскія кропкі, як падтрымлівалі адзін аднаго і як самі шукалі сродкі супраціву.
Прыхільнікаў свабоды шмат і гэта вялікая моц, калі кожны з іх адчуе ўласную адказнасць за свой лёс. Мы, анархісты і анархістскі, разам з вамі ў гэтай барацьбе як на франтах Украіны, так і тут, у глыбокім тылу. Нам патрэбныя рашучасць і салідарнасць.
Мы разам, нас многа, за намі перамога!
