Як часта даводзіцца чуць, што мы жывем у самай стабільнай краіне рэгіёну, у якой усяго ўдосталь, што нашая эканоміка квітнее, а палітычны лад — самы прагрэсіўны.
Як толькі нейкае рэйтынгавае агенцтва падыме Беларусь на пару пунктаў уверх, напрыклад, у рэйтынгу свабоды прадпрымальніцтва, падатковага клімату ці ў сферы аховы здароўя, гэта адразу робіцца нагодай для бравурнага самахвальству ў дзяржаўных СМІ: мы лепшыя! Мы рухаемся наперад! Адразу пасля гэтага, звычайна, па тэлевізары ідуць карціны чарговых няшчасцяў і бедаў у краінах Еўропы.
Але як дзяржпрапаганда замоўчвае тое, што любы прагрэс есць вынікам дзейнасці звычайных людзей, а не кіраўнікоў, так яна і замоўчвае тое, што па большасці абсалютна крытычных для грамадства і індывідуума паказчыках Беларусь — на самым дне, прытым не толькі на рэгіянальным але і на глабальным узроўні.
Зараз трошкі прыкрай рэчаіснасці.
Крыніца: https://vk.com/infografiki
«Кажется, были даже демонстрации благодарности Старшему Брату за то, что он увеличил норму шоколада до двадцати граммов в неделю. А ведь только вчера объявили, что норма уменьшена до двадцати граммов, подумал Уинстон. Неужели в это поверят — через какие-нибудь сутки? Верят.»
Оруеэлл 1984