7 лютага Таццяна Боўшыс скончыла жыццё самагубствам пасля таго, як сацыяльныя службы забралі ейных чацвярых дзяцей у прытулак за антысанітарыю ў доме. Цяпер неабыякавыя распачалі кампанію збору неабходных рэчаў, каб муж загінулай, Андрэй Боўшыс, мог атрымаць дзяцей назад.
Сацыяльныя службы абяцаюць, што дзяцей аддадуць, калі мужчына знойдзе працу ў Воранаве і давядзе да ладу кватэру, каб туды можна было засяліць дзяцей. Андрэй працуе жывёлаводам за 350–400 рублёў. Гэтак званае дзяржаўнае забеспячэнне ў прытулку каштуе каля 800 рублёў – за кожнае дзіцё па 200 рублёў. Грошы будуць паступова спаганяць з бацькі.
Падрабязней — у рэпартажы. https://youtu.be/8lQY9FQv3uI
Адзін з журналістаў Белсата аб’явіў збор грошай у дапамогу пацярпелым ад дзяржаўнага бязмежжа. Па словах Андруся Козела, ужо каля 40 чалавек выказалі жаданне дапамагчы:
«Бліжэйшыя тры дні будзем ездзіць збіраць рэчы. Цяпер патрэбныя валанцёры-грузчыкі. Я аплачу аўта, каб усё даставіць. Адгукнуліся яшчэ дзве асобы з аўтамі, на якіх мы пазбіраем дробныя рэчы.»
Кантакты Андрэя Боўшыса, мужа загінулай.
+375 29 993 57 80
Рэквізіты карткі:
Андрей Бовшис
Карта Белкарт. Белагропромбанк
9112 1100 2951 2111
До 04/19
А літаральна за два дні да гэтага, 5 лютага у Гомельскай вобласці засілілася маці трох дзяцей з-за пагроз аддзела адукацыі, што ў яе адбяруць трох дзяцей. На яе ціснулі ўсе: пажарныя, «служба сацыяльнай апекі» і міліцыя. Сям’я была непітушчай.
Рэпартаж: https://youtu.be/lZXBrtfbaAQ
Цынізм дзяржавы ва ўсей гэтай гісторыі праяўляецца яшчэ і ў тым, як называюцца ўсе гэтыя службы, якія даводзяць людзей да безвыходнасці. «Служба социальной опеки», «правоохранительные органы». Аднак тыя функцыі, якія яны выконваюць, прама супрацьлеглыя іх назвам. Служба «сацыяльнай падтрымкі» не аказвае падтрымкі: за ўвесь час, як кажуць аднасельчане загінулых, яны не прывезлі маламаёмасным сем’ям ані прадуктаў, ані дапамаглі грашыма. Усё што яны могуць гэта знішчаць людзей, якія і так знаходзяцца ў цяжкім становішчы. Органы «аховы правоў» займаюцца тым, што пазбаўляюць людзей усялякіх правоў, у тым ліку правоў знаходзіцца побач са сваімі роднымі дзецьмі.
Прыйдзе час, і гнеў соцень людзей, пацярпелых ад цынізма бязлітаснай дзяржавы абярнецца не на саміх сябе, а на служкаў гэтай самай дзяржавы. І прыведзе не да самагубства — а да зрынання мярзотнага ладу, у якім самы небагаты — гэта самы безабаронны.
